ΤΡΟΦΙΚΗ ΝΕΟΦΟΒΙΑ

 Τροφικη νεοφοβία ειναι η κατάσταση κατά την οποία το παιδί αρνείται να δοκιμάσει νέα τρόφιμα ή φαγητά. Σε πολλές περιπτώσεις, ενώ προηγουμένως  το παιδί έτρωγε όλα τα φαγητά, και θεωρείτο «εύκολο στο φαγητό» ξαφνικά και πεισματικά σταματά να δοκιμάζει οτιδήποτε νέο φαγητό. Η νεοφοβία θεωρείται μια εξελικτική διαδικασία που σχεδόν όλοι οι άνθρωποι τη βιώνουν σε διαφορετικό βαθμό.

Τα  φαγητά που αποφεύγουν συνήθως τα παιδιά είναι κυρίως τα λαχανικά, οι σαλάτες, τα φρούτα, τα όσπρια, το αυγό, το κρέας και μερικές φορές το ψάρι και το τυρί. 

Συνήθως εμφανίζεται στην ηλικία των 18-24 μηνών, κατά την οποία το παιδί αρχίζει να ανεξαρτητοποιείται και να έχει προτιμήσεις και απαιτήσεις. Η νεοφοβία  κορυφώνεται  μεταξύ 2-6 χρονών και μετά αρχίζει σταδιακά να μειώνεται.

Το φαινόμενο αυτό  προκαλεί εκνευρισμό και άγχος στους γονείς ιδίως στη μητέρα διότι ανησυχούν ότι τα παιδιά τους δεν καλύπτουν τις ανάγκες τους σε ενέργεια και θρεπτικά συστατικά σε μια περίοδο της ηλικίας τους που υπάρχει γρήγορη σωματική και πνευματική ανάπτυξη, αλλά και σε μια ηλικία που γίνεται και η  διαμόρφωση των διατροφικών τους συνηθειών. Η μητέρα γίνεται πιεστική και προσπαθεί με κάθε τρόπο να δώσει στο παιδί της  να δοκιμάσει νέα  φαγητά.

Τα παιδιά όμως, όπως είναι αναμενόμενο αρχίζουν να αντιδρούν με διάφορους τρόπους  στη επιμονή της μητέρας.  Κάνουν γκριμάτσες, σπρώχνουν το πιάτο, σφραγίζουν το στόμα, γυρίζουν το κεφάλι στην άλλη πλευρά 

Δυστυχώς η επιμονή της μητέρας φέρνει συνήθως τα αντίθετα αποτελέσματα διότι στις ηλικίες αυτές υπάρχει ο φυσιολογικός αρνητισμός των παιδιών 

Αντιμετώπιση της νεοφοβίας

1. Επαναλαμβανόμενη έκθεση του νέου φαγητού στο παιδί. Μελέτες έδειξαν ότι  το παιδί για να συνηθίσει ένα νέο φαγητό πρέπει πρώτα να εξοικειωθεί με την εικόνα και την μυρωδιά του και μετά με τη γεύση του. Η έκθεση πρέπει να είναι επαναλαμβανόμενη  και μπορεί να χρειαστούν 10-15  εκθέσεις του νέου φαγητού πριν το παιδί σταματήσει να το θεωρεί «νέο» και αποφασίσει να το δοκιμάσει.
2. Σερβίρετε το νέο φαγητό σε μικρές ποσότητες. ΟΙ πιθανότητες  δοκιμής ενός νέου φαγητού αυξάνονται, εάν αυτό σερβίρεται σε μικρές ποσότητες  σαν συνοδευτικό και όχι σαν κύριο πιάτο.
3. Σερβίρετε το νέο φαγητό  με δημιουργικότητα. Χρησιμοποιείστε  έντονα χρώματα και σχέδια και διακοσμείστε  πιάτα με φαντασία 
4. Αποφύγετε να δώσετε στο παιδί για πρώτη φορά τρόφιμα  που θα του προκαλέσουν μια άσχημη εμπειρία,  όπως ένα κόκαλο στο ψάρι , ή  αυτά που  έχουν πικρή ή  ξινή γεύση 
5. Το παράδειγμα των άλλων και η λήψη των γευμάτων από όλη την οικογένεια. Όταν βλέπει τους γονείς και τα αδέλφια του να κάθονται στο ίδιο τραπέζι και επανειλημμένα να τρώνε κάποιο φαγητό, σε κάποιο στάδιο θα αποφασίσει να δοκιμάσει. 
6. Δώστε στα παιδιά σας ποικιλία φαγητών και τροφίμων από μικρή ηλικία. Έχει διαπιστωθεί ότι εάν τα παιδιά δοκιμάζουν διάφορες γεύσεις από μικρή ηλικία μειώνεται η πιθανότητα ανάπτυξης νεοφοβικής συμπεριφοράς.
7. Βάλτε τα νέα τρόφιμα στην αρχή του γεύματος όταν το παιδί είναι πεινασμένο.
8. Μην το πιέσετε να φάει απευθείας σαλάτα. Αρχίστε με λίγη ντομάτα, ή αγγουράκι ή καρότο μέχρι να συνηθίσει.
9.  Μην δίνετε τρόφιμα που μπορεί να του κόψουν την όρεξη για φαγητό όπως μπισκότα, σοκολάτες ή αναψυκτικά. Προτιμήστε ένα φρούτο, λίγο γιαούρτι ή μια φρυγανιά με λίγο τυρί.
10. Ψωνίστε μαζί με το παιδί σας τα υλικά για ένα γεύμα και αφήστε το να βοηθήσει στη κουζίνα. Μπορεί να πλύνει τα φρούτα ή τα λαχανικά, ακόμα και να στρώσει το τραπέζι. Όταν συμμετέχει στη προετοιμασία του γεύματος πιο εύκολα θα δεχθεί να δοκιμάσει νέες τροφές.
11.  Χρειάζεται υπομονή και επιμονή. Προσπαθήστε να μη δείχνετε ενοχλημένοι ή αγχωμένοι αν το παιδί σας αρνηθεί κάποιο φαγητό. Απομακρύνετε το πιάτο με το «νέο» φαγητό αλλά ξαναβάλτε το  στο τραπέζι τις επόμενες μέρες. Η έντονη πίεση, ο εξαναγκασμός αλλά και η τιμωρία προκαλούν την αντίδραση του παιδιού, επιτείνουν τη φοβία του  και τελικά φέρνουν τα αντίθετα αποτελέσματα.

ΟΙ ΨΕΥΔΟΘΗΛΕΣ

Είναι μικρά ελαστικά επιθέματα, απομίμηση της θηλής της γυναίκας,κατασκευασμένες από σιλικόνη. Εφαρμόζουν πάνω στη θηλή της μητέρας. Το μωρό θηλάζει απευθείας από την ψευδοθηλή και από τις μικρές τρύπες που υπάρχουν επάνω της ρέει το γάλα μέσα στο στόμα του .οι ψευδοθηλές θα πρέπει να χρησιμοποιούνται 
-μόνο όταν όλες οι άλλες προσπάθειες και μέθοδοι θηλασμού έχουν αποτύχει
-Όταν οι θηλές πληγώθηκαν και η μητέρα πονάει πολύ και είναι αδύνατος ο φυσικός θηλασμός.
-Όταν οι θηλές είναι επίπεδες ή μπαίνουν προς τα μέσα τόσο που το μωρό αδυνατεί εκ των πραγμάτων να την πιάσει.
-Αν το στήθος “πέτρωσε” από κακή χρήση και το γάλα δεν βγαίνει εύκολα.
-Αν το μωρό είναι πολύ πρόωρο και δεν έχει τη δύναμη να θηλάσει κατευθείαν ή είναι πολύ χαμηλού βάρους.
-Αν το μωρό είναι άρρωστο ή έχει νευρολογικά προβλήματα, ώστε να μην μπορεί να θηλάσει επαρκώς.
-Αν το μωρό αρνείται το στήθος της μητέρας του επειδή έχει συνηθίσει το μπιμπερό, μπορεί η ψευδοθηλή να είναι μια ενδιάμεση λύση.
-Αν η μητέρα έχει πάρα πολύ γάλα και το μωρό πνίγεται, τότε η ψευδοθηλή μπορεί να περιορίσει τη ροή μέχρι να συνηθίσει το μωρό.