Ανάπτυξη όρασης - Νεογέννητο

Η όραση σε ένα νεογέννητο μωρό είναι φτωχά αναπτυγμένη. Το μωρό γεννιέται με προεξάρχουσες τις αισθήσεις όσφρησης και αφής, ώστε να προσανατολίζεται στην οικεία μυρωδιά της μητερας. Επιπλέον οι αισθήσεις αυτές βοηθούν το μωρό να δέχεται το άγγιγμα της μαμάς. Επίσης, το νεογέννητο μωρό ακούει καλά, ώστε να ανταποκρίνεται σε απότομους, δυνητικά επικίνδυνους ήχους με ανησυχία,κλάμα  και «έκκληση» για βοήθεια όποτε χρειάζεται.
Το νεογέννητο μωρό μπορεί να δει σε απόσταση περίπου 30 εκατοστών. Πιο κοντά ή πιο μακριά τα πράγματα γίνονται πιο θολά. Το νεογέννητο μωρό έχει την δυνατότητα να εστιάζει στο πρόσωπο της μαμάς σε απόσταση περίπου 30 εκατοστών. Απόσταση δηλαδή στήθους – ματιού της μαμάς. Στιγμιαία το μωρό μπορεί να δείξει ότι ακολουθεί με το μάτι αντικείμενο που κινείται αργά σε αυτήν την απόσταση.
Το αντανακλαστικό κλεισίματος των βλεφάρων λειτουργεί από τη γέννηση, δηλαδή το βρέφος βλεφαρίζει κάθε φορά που εκτίθεται σε δυνατό φως ή του ακουμπάμε το μάτι. Τα μάτια σε ένα νεογέννητο κάποιες στιγμές δεν συντονίζονται καλά. Δίνουν την εντύπωση να στραβίζουν (ψευδοστραβισμός)

Ύποπτες οπτικές συμπεριφορές που θα πρέπει να ανησυχήσουν τους γονείς

Στη βρεφική ηλικία

• Εάν το μωρό μετά τον 2ο μήνα της ζωής δεν τους κοιτάζει στα μάτια

• Εάν κρατάει το κεφάλι του στραβά όταν κοιτάζει

• Εάν μετά τον 4ο μήνα δεν απλώνει το χέρι για να πιάσει

• Εάν συνεχίζει να στραβώνει κάποιο μάτι μετά τον 3ο μήνα της ζωής

• Εάν τα δύο μάτια δεν φαίνονται ίδια (το ένα πιο μικρό)

• Εάν η κόρη του ματιού, λευκάζει

• Εάν τα μάτια κινούνται παράξενα

Εμβολιασμός εγκύων για γρίπη

Εμβολιασμός εγκύων για γρίπη

Οι Έγκυες γυναίκες αποτελούν ομάδα υψηλού κινδύνου, αν προσβληθούν από τον ιό της γρίπης.

Οι επιπλοκές από την γρίπη είναι ιδιαίτερα συχνές, και σημαντικές. Οι εισαγωγές σε νοσοκομείο συμβαίνουν σε υψηλό ποσοστό σε εγκύους που προσβλήθηκαν από τον ιό της γρίπης, καθώς και η νοσηλεία σε μονάδα εντατικής θεραπείας,

 Η προσβολή όμως της εγκύου δεν αποτελεί κίνδυνο μόνο για την ίδια, αλλά και για το έμβρυο

Ο ΠΟΥ, το Κέντρο Ελέγχου Νοσημάτων των ΗΠΑ ( CDC), καθώς και το αντίστοιχο Ευρωπαϊκό (ECDC), συνιστούν τον εμβολιασμό όλων των εγκύων κατα την περίοδο της γρίπης, ανεξάρτητα από το τρίμηνο της κύησης , ακόμη και αν προγραμματίζουν την εγκυμοσύνη.

Ο εμβολιασμός γίνεται με μία δοση, και εμπλουτίζει και το έμβριο με αντισώματα κατά της γρίπης, ενδομήτρια, τα οποία συνεχίζου να υπάρχουν για αρκετό χρονικό διάστημα ( μήνες) μετά τη γέννηση.

Ο εμβολιασμός δεν επηρεάζει και δεν αποτελεί αντένδειξη του θηλασμού που θα ακολουθήσει. Να σημειωθεί ότι τα αντισώματα τα οποία υπάρχουν στο έμβρυο είναι αυτά που πέρασαν από τα αγγεία του πλακούντα από τη μητέρα προς αυτό και δεν μεταφέρονται με το γάλα της μητέρας, όπως κακώς πιστεύεται.

Αλλεργική ρινίτιδα στα παιδιά

Η αλλεργική ρινίτιδα εμφανίζεται στο 10-30% των παιδιών που ζουν στις ανεπτυγμένες χώρες. Είναι συχνότερη στα αγόρια ενώ πολλές φορές συνυπάρχει θετικό οικογενειακό ιστορικό αλλεργικής νόσου.Είδη αλλεργικής ρινίτιδας:
1. Εποχική (εποχή κυρίως την άνοιξη)
2. Ολοετής

Εκλυτικά αίτια
1. Εποχική: γύρη από διάφορα φυτά και δέντρα

2. Ολοετής: εισπνεόμενα αλλεργιογόνα που συνήθως βρίσκονται στο σπίτι όπως: Ακάρεα της σκόνης, Τρίχωμα κατοικίδιων ζώων (γάτα, σκύλος), Μύκητες που βρίσκονται στην υγρασία, Φτερά πτηνών

Η εποχική αλλεργική ρινίτιδα σπάνια εμφανίζεται πριν από τον 3ο χρόνο ζωής, διότι απαιτούνται τρία ή περισσότερα χρόνια έκθεσης στα αλλεργιογόνα για την ανάπτυξη της ειδικής ευαισθησίας. Η ολοετής αλλεργική ρινίτιδα μπορεί να παρουσιαστεί από τη  βρεφική ηλικία.

Συμπτώματα

·         Ρινική καταρροή

·         Ρινική απόφραξη (μπούκωμα)

·         Φταρνίσματα (παροξυσμοί)

·         Κνησμός  μύτης, φάρυγγα, αυτιών

·         Μαύροι κύκλοι κάτω από τα μάτια 

·         Βήχας (κυρίως όταν το παιδί ξαπλώνει λόγω οπισθορρινικής καταρροής)

·         Αίσθημα «βουλωμένων» αυτιών

Συχνά η νόσος συνυπάρχει με:

– αλλεργική επιπεφυκίτιδα – έως 60% των ασθενών
– αλλεργικό άσθμα – 50% των ασθενών με άσθμα έχουν αλλεργική ρινίτιδα
– ατοπική δερματίτιδα (έκζεμα)
– παραρρινοκολπίτιδα

Η νόσος προκαλεί ακόμα στοματική αναπνοή, ορθοδοντικές ανωμαλίες, καθώς και σημαντικές διαταραχές του ύπνου με ροχαλητό, επεισόδια άπνοιας στον ύπνο με επακόλουθο αίσθημα κόπωσης.

Διάγνωση
Το λεπτομερές ιστορικό και η κλινική εξέταση αποτελούν τα σημαντικότερα μέσα για την διάγνωση της αλλεργικής ρινίτιδας στα παιδιά.

Θεραπεία αλλεργικής ρινίτιδας

1. Αποφυγή αλλεργιογόνων
Συνηθέστερα αλλεργιογόνα είναι τα ακάρεα της σκόνης, επομένως πρέπει να λαμβάνονται μέτρα για τον περιορισμό της σκόνης στο δωμάτιο του παιδιού (συχνή χρήση ηλεκτρικής σκούπας, κάλυψη στρώματος και μαξιλαριών με ειδικά καλύμματα, απομάκρυνση χαλιών από το υπνοδωμάτιο).
Γενικά όμως η αποφυγή των αλλεργιογόνων είναι τεχνικά δύσκολη η ακόμη πολλές φορές αδύνατη και έτσι τα μέτρα αποφυγής τους δεν μπορούν να επιτύχουν ικανοποιητικό έλεγχο των συμπτωμάτων.

2. Φαρμακευτική θεραπεία
3. Ανοσοθεραπεία
Εφαρμόζεται σε επίμονες περιπτώσεις Η θεραπεία είναι μακροχρόνια και συνήθως  διαρκεί 3-5 χρόνια.

Μέτρα προστασίας από τα κουνούπια

Προστασία από τα τσιμπήματα των κουνουπιών

Πώς μπορούμε να αποφύγουμε τα κουνούπια
- Χρήση κατάλληλων ενδυμάτων, όπως μακριά μανίκια, καπέλα και παντελόνια. Πιο αποτελεσματικά είναι τα φαρδιά και ανοιχτόχρωμα ρούχα
- Με χρήση κουνουπιέρας
- Με χρήση ανεμιστήρων, κλιματιστικών
- Με αντικουνουπικά πλέγματα (σήτες) στα ανοίγματα
- Με απομάκρυνση στάσιμου νερού
- Με κούρεμα γρασιδιού, θάμνων, φυλλωσιών
- Με χρήση εντομοκτόνων/ εντομοαπωθητικών περιβάλλοντος (φιδάκια, ταμπλέτες)
- Με χρήση λαμπτήρων κίτρινου χρώματος για το φωτισμό εξωτερικών χώρων. (προσελκύουν λιγότερο τα κουνούπια)
Μέτρα ατομικής προστασίας:
- Κουνουπιέρα κατά τον ύπνο - ιδίως σε βρέφη, παιδιά, ηλικιωμένους, έγκυες, πάσχοντες - σιγουρευτείτε ότι δεν έχει εγκλωβιστεί κουνούπι μέσα
- Συχνά λουτρά καθαριότητας για την απομάκρυνση του ιδρώτα
- Σήτες σε πόρτες, παράθυρα, φεγγίτες και αεραγωγούς τζακιού Ανεμιστήρες (ιδίως οροφής) ή κλιματιστικά Εντομοκτόνα
 - εντομοαπωθητικά χώρου (εγκεκριμένα στη χώρα): φιδάκια, ταμπλέτες ή υγρά (στην πρίζα), αεροζόλ κλπ
- Απομακρύνουμε τα στάσιμα νερά και από μικρές εστίες (λεκάνες, βάζα, κουβάδες, πιατάκια γλαστρών)
- Καθαρίζουμε τα φύλλα που μαζεύονται στις υδρορροές
- Κουρεύουμε τακτικά το γρασίδι, τους θάμνους και τις φυλλωσιές (καταφύγια ενήλικων κουνουπιών)
- Ποτίζουμε κατά προτίμηση το πρωί

Μεταφορά παιδιών σε αυτοκίνητο με Ασφάλεια

Η ελάχιστη ηλικία μέχρι την οποία το παιδί υποχρεωτικά θα πρέπει να χρησιμοποιεί κάθισμα που κοιτάζει προς τα πίσω είναι οι 12 μήνες. Από τους 12 μήνες και μετά καλό θα είναι να συνεχίσει να χρησιμοποιεί το ίδιο κάθισμα έως ότου το παιδί ξεπεράσει τους περιορισμούς βάρους και ύψους που θέτει ο κατασκευαστής.

--Τοποθετήστε το κάθισμα ασφαλείας κατά προτίμηση στο μέσο του πίσω καθίσματος.
--Σιγουρευτείτε ότι έχετε ασφαλίσει τις πόρτες και τα παράθυρα.
--Μη μεταφέρετε νεογέννητο σε καλαθούνα ή πορτ-μπεμπέ (εκτός αν διαθέτει εγκεκριμένο σύστημα πρόσδεσης για το αυτοκίνητο), στα γόνατα ή στην αγκαλιά κάποιου.
-- Μην αφήνετε τα παιδιά σε σταθμευμένα στον ήλιο αυτοκίνητα.
-- Διαφορετικά καθίσματα ταιριάζουν με διαφορετικό τρόπο σε διαφορετικά αυτοκίνητα. Πάντα δοκιμάστε ένα κάθισμα το οποίο σκέφτεστε να αγοράσετε στο αυτοκίνητο σας πριν από την αγορά. Κάποια απαιτούν παρουσία συστήματος isofix στο όχημα. Βεβαιωθείτε ότι το αυτοκίνητό σας το διαθέτει.
-- Ποτέ μην εγκαταστήσετε ένα κάθισμα με φορά προς τα πίσω, πίσω από ένα ενεργό αερόσακο.
-- Χρησιμοποιήστε καθίσματα που είναι κατάλληλα για το βάρος του παιδιού σας.
-- Η εγκατάσταση πρέπει να γίνεται μόνο σύμφωνα με το εγχειρίδιο χρήσης.
-- Κατά την εγκατάσταση των παιδικών καθισμάτων θα πρέπει να εφαρμόζεται όσο το δυνατόν πιο πολύ πίεση.
-- Η ελαστικότητα των εσωτερικών ζωνών ασφαλείας θα πρέπει να είναι τόση, ώστε να είναι δυνατή μόνον η εισαγωγή 2 δαχτύλων μεταξύ του ώμου και της ζώνης.
-- Τα καθίσματα που βλέπουν πίσω είναι ασφαλέστερα από τα καθίσματα που βλέπουν μπροστά. Συνιστάται τα παιδιά να κάθονται σε καθίσματα που βλέπουν πίσω τουλάχιστον μέχρι 12 μηνών.
-- Αν το κάθισμα έχει εμπλακεί σε ατύχημα, θα πρέπει να αντικατασταθεί.
--Τα παιδιά θα πρέπει να κάθονται σε ένα παιδικό κάθισμα με ρυθμιζόμενη υποστήριξη της πλάτης μέχρι του βάρους των 36kg ή 135 εκατοστά ύψος. 
-- Απαγορεύεται η κατάληψη θέσης παραπλεύρως του οδηγού από παιδιά ηλικίας <12 χρ.

Τα παιδιά ύψους κάτω των 150 cm αλλά τουλάχιστον 135 cm να συγκρατούνται από ζώνη ασφαλείας για ενηλίκους.

Τα παιδικά καθίσματα που χρησιμοποιούνται για παιδιά από 15 έως 36 κιλά. Είναι ανυψωτικά καθίσματα με πλάτη και προσκέφαλο,που προσφέρουν στο παιδί τη μέγιστη ασφάλεια. Η ρυθμιζόμενη ως προς το ύψος πλάτη, επιτρέπει την καλή και σωστή τοποθέτηση της ζώνης, πάνω από τον ώμο του παιδιού. Στην αγορά υπάρχουν επίσης ανυψωτικά καθίσματα χωρίς πλάτη που καλύπτουν αυτήν την Ομάδα. Είναι προτιμότερο να χρησιμοποιείτε ένα παιδικό κάθισμα με πλάτη που προστατεύει περισσότερο το κεφάλι και τη λεκάνη .

Όταν το παιδί φτάσει το 1,50 μέτρο ύψος, δεν θα πρέπει πλέον να χρησιμοποιεί το παιδικό κάθισμα, επειδή το ύψος του είναι τέτοιο που επιτρέπει το σωστό πέρασμα, στον ώμο και όχι στον λαιμό, της ζώνης ασφαλείας των ενηλίκων.

Βρογχιολίτιδα

Η βρογχιολίτιδα είναι μία λοίμωξη του κατώτερου αναπνευστικού, αφορά παιδιά ηλικίας κάτω των 2 ετών και κατά κανόνα είναι ιογενούς αιτιολογίας.

Ο ιός προσβάλλει κυρίως τους μικρούς αεραγωγούς  που ονομάζονται βρογχιόλια. Η φλεγμονή που συνοδεύει τη λοίμωξη οδηγεί σε απόφραξη των αεραγωγών (βρογχιολίων) με αποτέλεσμα την μη επαρκή μεταφορά του οξυγόνου. Αυτό έχει σαν επακόλουθα αφενός τη θορυβώδη αναπνοή (βράσιμο και συριγμός ή αλλιώς σφύριγμα στο στήθος του παιδιού) και αφετέρου τη δυσκολία στην αναπνοή (δύσπνοια).

Η διάγνωση της βρογχιολίτιδας είναι κλινική. Τα περισσότερα περιστατικά βρογχιολίτιδας εμφανίζονται ανάμεσα στο Νοέμβριο και τον Απρίλιο κάθε χρονιάς

Το βρέφος αρχικά εκδηλώνει συμπτώματα που μοιάζουν με κοινό κρυολόγημα, όπως ρινική καταρροή ή μπούκωμα, λίγο βήχα, πυρετό και σε μερικές περιπτώσεις μειωμένη όρεξη για φαγητό. Τα περισσότερα βρέφη θα εμφανίσουν πιθανόν μία επιδείνωση του βήχα μετά το πρώτο 48ωρο, με θόρυβο στην αναπνοή (βράσιμο ή σφύριγμα) ή/και δυσκολία στην αναπνοή ,ταχύπνοια, επηρεασμένη γενική κατάσταση και μειωμένη διάθεση για τροφή

Τα παιδιά με βρογχιολίτιδα ανταποκρίνονται καλά στα φάρμακα τα οποία χρησιμοποιούνται για το άσθμα. Τα φάρμακα αυτά συνήθως χορηγούνται με nebulizer (ειδική συσκευή που ατμοποιεί τα φάρμακα για να τα εισπνεύσει το παιδί). Αν το παιδί έχει πυρετό, τότε χρειάζεται να χορηγείτε κάποιο αντιπυρετικό. Αντιβίωση δε χρειάζεται , εκτός εάν το κρίνει ο παιδίατρος σας (πιθανό να υπάρχει κάποια επιπλοκή που να χρειάζεται αντιμετώπιση με αντιβιοτικό).

Το παιδί με βρογχιολίτιδα κουράζεται πολύ όταν τρώει. Να του δίνετε μικρά, συχνά γεύματα, ανάλογα με την ηλικία του. Προσπαθήστε να δίνετε: Aρκετά υγρά και Εύπεπτα φαγητά

Πότε χρειάζεται άμεσα εκτίμηση;

• Πυρετός σε βρέφος < 3 μηνών

• Κακή/επηρεασμένη κατάσταση

• Αναπνευστική δυσκολία

• Άπνοια

• Ωχρότητα, κυάνωση

• Γογγυσμός (βογγητό)

• Κόπωση του βρέφους

• Άρνηση λήψης τροφής

• Σοβαροί παροξυσμοί βήχα

Ατοπική δερματίτιδα

Η ατοπική δερματίτιδα (ή ατοπικό έκζεμα) είναι μία χρόνια φλεγμονώδης νόσος του δέρματος. Πολύ συχνή στα παιδιά, στο 65% των περιπτώσεων εκδηλώνεται στον πρωτο χρόνο της ζωής ενώ στο 90% μέχρι την ηλικία των 5 ετών. Υπαρχει κληρονομική προδιάθεση και παιδιά με οικογενειακό ιστορικό αλλεργιών. Συνήθως η νόσος υφίεται αυτομάτως μέχρι την εφηβεία. Μεχρι τότε ο ιατρος με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή αλλά και με οδηγίες για καθημερινή περιποίηση και φροντίδα του δέρματος βοηθάει ώστε να ελέγχονται οι εξάρσεις να διατηρείται η νόσος σε ύφεση και να έχει ο μικρός ασθενής και η οικογένεια του μια καλή ποιότητα ζωής.
Οι ασθενείς με ατοπική δερματίτιδα εμφανίζουν έντονη ξηροδερμία που οφείλεται σε διαταραχή του φραγμού του δέρματος, με αποτέλεσμα να μπορούν να εισχωρήσουν αλλεργιογόνα και μικρόβια απο το περιβάλλον. Το δέρμα που πάσχει έχει έντονη ερυθρότητα  και απολέπιση και έντονο κνησμό ο οποίος επιβαρύνει και τον υπνο του ασθενούς.
συμβουλές για την καθημερινότητα παράλληλα με την φαρμακευτική αγωγή

-Καθημερινά ένα μόνο και σύντομο μπάνιο με χλιαρό νερό,χωρίς χρήση σφουγγαριού. ειδικό για την ατοπική δερματίτιδα  σαμπουάν.  Συμπληρωματικά, χρήση ελαίου μπάνιου εντός του νερού.
-Σκούπιζετε το σώμα ταμποναριστά χωρίς έντονη τριβή και εφαρμόζετε μαλακτική-ενυδατική κρέμα  αμέσως μετά, σε υγρό ακόμη δέρμα.
-Αποφεύγετε την υπερβολική ζέστη στο δωμάτιο του παιδιού.
-Αποφευγετε την έκθεση σε κρύο και ξηρό αέρα ή σε ζεστό και υγρό καιρό το καλοκαιρι (χρηση κλιματιστικού)
-Χρησιμοποιείτε αποκλειστικά βαμβακερά ρούχα και σεντόνια σε άμεση επαφή με το δέρμα.
-Αποφεύγετε τη χρήση μαλακτικών ρούχων, λευκαντικών ρούχων, αρώματων και γενικώς ο,τιδήποτε έχει χρώμα ή άρωμα
-Αποφεύγετε τα πιθανά τροφικά αλλεργιογόνα πχ. ντομάτα,ξηροί καρποί σε έξαρση της νόσου
-Αποφεύγετε το συναισθηματικό (άγχος) και σωματικό stress (έντονη κούραση, έλλειψη ύπνου)
-Αποφύγετε το ξύσιμο των βλαβών. 

Σύνδρομο Αsperger

Τα παιδιά με σύνδρομο Αsperger αντιλαμβάνονται τον κόσμο διαφορετικά από εμάς τους άλλους.
Συχνά πιστεύουν ότι όλα κινούνται μ’ ένα παράξενο ρυθμό. ;

Συνήθως το παιδί με σύνδρομο Αsperger έχει νοημοσύνη πάνω από το μέσο όρο και δεν παρουσιάζει καθυστέρηση ούτε στο λόγο ούτε στη γνωστική του ανάπτυξη.
Το σύνδρομο εντάσσεται στην κατηγορία των αναπτυξιακών διαταραχών. Συχνά χαρακτηρίζεται ως αυτισμός υψηλής λειτουργικότητας και είναι νευροβιολογικής αιτιολογίας. Συναντάται περισσότερο στα αγόρια με πιθανή αναλογία 4 αγόρια σε κάθε κορίτσι (κατ’ άλλους η αναλογία είναι 10 προς 1).

Το Σύνδρομο Asperger λοιπόν είναι μια Αναπτυξιακή Διαταραχή σύμφωνα με την οποία το παιδί παρουσιάζει:

• Δυσκολία στην κοινωνική συναλλαγή
• Προβλήματα στην εξωλεκτική επικοινωνία
• Μειονεξία αναφορικά με την κοινωνική χρήση της γλώσσας
• Περιορισμένα ενδιαφέροντα
• Επαναλαμβανόμενες ρουτίνες
• Κινητική αδεξιότητα

Συχνά, άτομα με σύνδρομο Asperger έχουν πολλές από τις παρακάτω συμπεριφορές.

•           Καθαρή ομιλία πριν από την ηλικία των τεσσάρων ετών. H γραμματική και το λεξιλόγιό είναι συνήθως πολύ καλά.

•           Μερικές φορές η ομιλία είναι επιτηδευμένη και επαναληπτική.

•           Η φωνή τείνει να είναι επίπεδη και δίχως συναίσθημα.

•           Η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό τους.

•           Εμμονή με περίπλοκα θέματα, όπως σχέδια, τον καιρό, μουσική, ιστορία, κ.τ.λ.

•           Συνήθως περιγράφονται ως εκκεντρικοί.

•           Το I.Q. (δείκτης νοημοσύνης) των ατόμων με Σύνδρομο Άσπεργκερ συνήθως καλύπτει όλα τα επίπεδα, αλλά πολλά από αυτά τα άτομα είναι πάνω από το κανονικό επίπεδο στις λεκτικές ικανότητες και κάτω από το κανονικό επίπεδο στις πρακτικές ικανότητες.

•           Πολλά από αυτά τα άτομα έχουν δυσλεξία, προβλήματα γραφής και δυσκολία με τα μαθηματικά

•           Έλλειψη κοινής λογικής

•           Συγκεκριμένη σκέψη (αντίθετα με αφηρημένη σκέψη).

•           Οι κινήσεις είναι συνήθως αδέξιες και άχαρες.

•           Περίεργες μορφές αυτό-διεγερτικής συμπεριφοράς.

•           Τα αισθητηριακά προβλήματα δεν μοιάζουν να είναι τόσο έντονα όσο σε άλλες μορφές αυτισμού.

•           Έχουν κοινωνική αντίληψη, αλλά εκδηλώνουν ακατάλληλη παλινδρομική

Τα άτομα με σύνδρομο Asperger παρουσιάζουν μια ποικιλία χαρακτηριστικών και η διαταραχή εκτείνεται από ελαφριά έως πολύ σοβαρή. Παρουσιάζουν αξιοσημείωτο έλλειμμα στις κοινωνικές δεξιότητες, δυσκολεύονται όταν συμβαίνουν αλλαγές στο περιβάλλον και προτιμούν την μονοτονία. Πολλά άτομα με Άσπεργκερ επιζητούν την κοινωνική συναναστροφή, αλλά δυσκολεύονται στο να αρχίσουν και να διατηρήσουν κοινωνικές σχέσεις. Αυτό τους προκαλεί μεγάλο άγχος.

Τα άτομα με σύνδρομο Άσπεργκερ δυσκολεύονται να εκφραστούν συναισθηματικά και κοινωνικά. Δυσκολεύονται να αντιληφθούν τη σημασία της μη λεκτικής επικοινωνίας όπως χειρονομίες, εκφράσεις προσώπου και στάση σώματος. Δεν γνωρίζουν πότε να αρχίσουν ή να δώσουν τέλος σε μια συζήτηση. Μιλούν με μονότονη μη εκφραστική φωνή και δεν κατανοούν εύκολα τη σημασία της αλλαγής τόνου. Αντιλαμβάνεται τα νοήματα κυριολεκτικά και να δυσκολεύεται στην αναγνώριση αστείων, μεταφορών και ειρωνείας. Έχουν επιφανειακά τέλειο λόγο που όμως τείνει να είναι τυπικός και σχολαστικός.

έχουν μια εμμονή με ρουτίνες (συγκεκριμένους τρόπους συμπεριφοράς). Ορισμένα παιδιά για παράδειγμα μπορεί να επιμένουν να ακολουθούν πάντοτε τον ίδιο δρόμο για το σχολείο ή να αναστατώνονται όταν γίνεται κάποια ξαφνική αλλαγή στο σχολικό πρόγραμμα.

Συνήθως όσοι έχουν το σύνδρομο διαθέτουν κανονικό η υψηλό δείκτη νοημοσύνης και αρκετά από αυτά επιδεικνύουν εξαιρετικές δεξιότητες ή ταλέντα. Το λεξιλόγιό τους μπορεί να είναι πάρα πολύ πλούσιο και μερικά παιδιά που έχουν το σύνδρομο ακούγονται σαν μικροί καθηγητές. Όμως, ενώ η γλωσσική τους ανάπτυξη είναι επιφανειακά κανονική, υπάρχει έλλειμμα στην πρακτική χρήση της γλώσσας. Το πρόβλημα είναι ότι χρησιμοποιούν τη γλώσσα εξαιρετικά κυριολεκτικά και έχουν δυσκολία να την χρησιμοποιήσουν σε κοινωνικό πλαίσιο, δηλαδή, επικοινωνιακά και με φαντασία. Η φωνή των ατόμων με Άσπεργκερ τείνει να είναι επίπεδη και δίχως συναίσθημα ενώ μπορεί να απουσιάζει και η κοινή λογική. 

Τα άτομα με Ασπεργκερ μπορεί να αναπτύξουν ένα έντονο, σχεδόν εμμονικό ενδιαφέρον για κάποιο χόμπι ή απασχόληση (π.χ. συλλογές). Μερικές φορές αυτό το ενδιαφέρον είναι ισόβιο ενώ σε άλλες περιπτώσεις ο κάθε τομέας ενδιαφέροντος αντικαθίσταται από κάποιο άλλο συχνά ασύνδετο. Για παράδειγμα ένα άτομο με Άσπεργκερ μπορεί να αφοσιωθεί στο να μάθει τα πάντα γύρω από τα αυτοκίνητα ή τους υπολογιστές. Μερικοί γίνονται αυθεντίες στον τομέα με τον οποίο έχουν επιλέξει να ασχοληθούν καθώς έχουν μια μορφή αυτοδιεγερτικής συμπεριφοράς. Γενικά με τη κατάλληλη ενθάρρυνση τέτοια ενδιαφέροντα και ικανότητες μπορούν να καλλιεργηθούν έτσι ώστε να αποτελέσουν πεδία σπουδής ή εργασίας.