Παροδική υμενίτιδα

 

Η παροδική υμενίτιδα του ισχίου αποτελεί συνηθισμένη αιτία αιφνίδιας χωλότητας στα παιδιά, το παιδί κουτσαίνει ή δεν μπορεί να περπατήσει καθόλου.

 Είναι αποτέλεσμα φλεγμονής η και συλλογής υγρού στην άρθρωση του ισχίου, συχνά μετά από απλό κρυολόγημα.

 Εμφανίζεται συχνότερα στα αγόρια σε σχέση με τα κορίτσια και αφορά κυρίως παιδιά 2-12 ετών. Η εμφάνιση σε βρέφη ή σε πολύ μεγαλύτερα παιδιά, αν και είναι δυνατή, είναι σπανιότερη.

Είναι μη ειδική και αυτοϊώμενη φλεγμονή η οποία μπορεί να σχετίζεται με ιογενή λοίμωξη, όπως η φαρυγγοαμυγδαλίτιδα και οι λοιμώξεις των ανώτερων αναπνευστικών οδών ή να οφείλεται σε τραυματισμούς μικρής έντασης.

Η κλινική εικόνα χαρακτηρίζεται από οξεία ή προοδευτική εμφάνιση πόνου στην περιοχή του ισχίου, ο οποίος αντανακλά προς τη βουβωνική περιοχή και την πρόσθια-έσω επιφάνεια του μηρού έως το γόνατο. Η πάθηση μάλιστα είναι δυνατόν να διαφύγει και να θεωρηθεί πρόβλημα που προέρχεται από το γόνατο.

 Η κινητικότητα της άρθρωσης και κυρίως η έσω στροφή του ισχίου σε κάμψη είναι περιορισμένη, ενώ διαπιστώνεται επίσης περιορισμός της απαγωγής και της έκτασης του ισχίου..

Η χωλότητα αποτελεί χαρακτηριστικό σύμπτωμα και κυμαίνεται από απλή δυσκολία στη βάδιση μέχρι πλήρη αδυναμία να δώσει βάρος το παιδί στο πόδι του.

Η πάθηση αυτοϊάται έτσι ώστε σε 1 έως 3 εβδομάδες μετά την προσβολή δεν υπάρχουν καθόλου  συμπτώματα.

Σε ποιες περιπτώσεις ανησυχούμε;
Γενικά κάθε παιδί που αρχίζει ξαφνικά να κουτσαίνει πρέπει να το δει ο παιδίατρος ειδικότερα όμως αν;

1. Ο πόνος συνοδεύεται από πυρετό
2. Ξυπνάει μέσα στη νύχτα και κλαίει από πόνο
3. Ο πόνος είναι πολύ έντονος και το παιδί δεν ησυχάζει καθόλου
4. Παρατηρείται και πρήξιμο στο σημείο του πόνου ή σε κάποια άρθρωση.
5. Αν το μικρό δεν περπατάει και αρνείται να τεντώσει ή να ανοίξει τα πόδια του για την αλλαγή της πάνας.

Δυσανεξία στη λακτόζη

 Δυσανεξία στη λακτόζη είναι η μη πλήρης πέψη της λακτόζης, που υπάρχει στο γάλα, λόγω έλλειψης του ένζυμου λακτάση, που παράγεται στο εντέρου

Η λακτάση προκαλεί την διάσπαση της λακτόζης σε γλυκόζη και γαλακτόζη, δηλαδή σε σάκχαρα εύκολα απορροφήσιμα. Η λακτόζη που δεν διασπάται σε απλά σάκχαρα, δεν απορροφάται από το λεπτό έντερο και περνά στο παχύ έντερο.

Με αποτέλεσμα να προκαλεί ζυμώσεις  και παραγωγή αερίων, που προκαλούν διάταση του εντέρου, η οποία προκαλεί κοιλιακό άλγος και αέρια στο παιδί. και ενδεχομένως, την πρόκληση διαρροιών.

Η δυσανεξία στη λακτόζη ονομάζεται πρωτοπαθής, όταν είναι κληρονομούμενη και δευτεροπαθής, όταν είναι επιπλοκή άλλων νοσημάτων.

Πρωτοπαθής δυσανεξία στη λακτόζη

είναι πολύ σπάνια και δεν θα αναφερθούμε σε αυτήν

·         Δευτεροπαθής δυσανεξία στη λακτόζη

Η δευτεροπαθής δυσανεξία στη λακτόζη οφείλεται σε παροδική καταστροφή των κυττάρων του εντέρου, στην οποία βρίσκεται η λακτάση και προκαλείται από διάφορα αίτια, όπως: 

-          οξεία γαστρεντερίτιδα (κυρίως από τον ιό Rota),

-           κοιλιοκάκη, εντεροπάθεια 

-          αλλεργία στο γάλα της αγελάδας,

-          ιδιοπαθή φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου (ΙΦΝΕ),

-          χειρουργική επέμβαση στο έντερο,

-          σοβαρή υποθρεψία.

Τα συμπτώματα της δευτεροπαθούς δυσανεξίας στη λακτόζη είναι το 

-          κοιλιακό άλγος,

-          ο μετεωρισμός κοιλίας (φούσκωμα),

-          το γουργούρισμα στην κοιλιά και

-          οι διαρροϊκές κενώσεις.

Η παραγωγή της λακτάσης επανέρχεται σε φυσιολογικά επίπεδα, σε διάστημα που κυμαίνεται από μερικές μέρες έως δύο μήνες στην περίπτωση της οξείας γαστρεντερίτιδας, ενώ στις άλλες περιπτώσεις, εξαρτάται από τη βαρύτητα και τη χρονιότητα της κυρίας νόσου.

·         Δευτεροπαθής δυσανεξία στη λακτόζη σε βρέφη και νήπια

Είναι παροδική στην περίπτωση που προκλήθηκε σε βρέφος ή νήπιο ως επιπλοκή οξείας γαστρεντερίτιδας, και αρκεί η μείωση ή η πλήρης αφαίρεση της λακτόζης από την διατροφή του, για διάστημα που κυμαίνεται από μερικές μέρες έως 4 εβδομάδες . Για το σκοπό αυτό υπάρχουν ειδικά γάλατα και κρέμες χωρίς λακτόζη.

Το είδος της δίαιτας και το διάστημα εφαρμογής της καθορίζεται από τον παιδίατρο ανάλογα με την ηλικία του παιδιού και τη βαρύτητα της νόσου

Στην περίπτωση που η δυσανεξία στη λακτόζη οφείλεται σε άλλη αίτια , όπως κοιλιοκάκη, η αλλεργία στο γάλα αγελάδας κ.ά., είναι απαραίτητη η αντιμετώπιση της αρχικής πάθησης, για να αποκατασταθεί η βλάβη του βλεννογόνου του λεπτού εντέρου. Η διαδικασία αυτή απαιτεί μερικές εβδομάδες ή και μήνες. Ο παιδίατρος θα σας συστήσει , ειδικά προϊόντα, που διατίθενται στα φαρμακεία.

Ροδόχρους πιτυρίαση

 

Η ροδόχρους πιτυρίαση είναι μια αυτοπεριορισμένη οξεία, φλεγμονώδης  ιογενής λοίμωξη του δέρματος.

Αρχικά εμφανίζεται στο κορμό μια μονήρης ευμεγέθης πλάκα περίπου 2-5 εκ, η λεγόμενη( μετρική πλάκα) .

Μία με δύο εβδομάδες μετά την εμφάνιση της μητρικής πλάκας εμφανίζεται το εξάνθημα της νόσου που αποτελείται από μικρές κηλίδες, ροδόχροες με απολέπιση στο κέντρο. Σπάνια εντοπίζεται στο πρόσωπο και πότε στο τριχωτό της κεφαλής. Η πρώτη εκδήλωση της νόσου μπορεί να γίνει σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος αλλά κυρίως στις περιοχές που καλύπτονται από μπλούζες.

Συχνότερα προσβάλλονται ο λαιμός, ο θώρακας, η κοιλιά, η ράχη και οι μηροί.

Οι βλάβες σπάνια εντοπίζονται στο πρόσωπο και ο κνησμός είναι ήπιος ή απουσιάζει.

Εμφανίζεται συνήθως σε εφήβους και νεαρούς ενήλικες και τα περισσότερα περιστατικά παρουσιάζονται την άνοιξη και το φθινόπωρο

Για την αντιμετώπιση του εξανθήματος δεν απαιτείται θεραπεία. Οι ασθενείς θα πρέπει ν” αποφεύγουν να ερεθίζουν μηχανικά το δέρμα τους (έντονο τρίψιμο κατά το μπάνιο ή κατά το σκούπισμα).

Σε περιπτώσεις έντονου κνησμού μπορούν να χορηγηθούν αντιισταμινικά από το στόμα η και  κορτικοστεροειδή